25 Ağustos 2011 Perşembe

Ufaklığa......

Ufaklık;
Bu benim taktığım bir lakaptı. Ufak olduğundan filan diil haa. Yanlış anlaşılmasın. Hani insan sevdiğine lakap takar ya. Mesela AYI der bazen , bazende KUZUM... İşte benimkiside öyle bişey.
Daha gençliğimizin ilk yılları; yaşlar 17 - 18 gibi. Kanımız deli akıyor ama birde anlayamadığımız şeyler oluyor hayatımızda. Neyse....
       Bizim evimiz yeni yapılan bir semt sahasının karşısında ve ben mütemadiyen hergün basketbol oynuyorum arkadaşlarla o sahada. O zamanlarda BEYAZ GÖLGE revaçta. Bi basketbol çılgınlığıdır gidiyor gençler arasında. Ulen bu oyun daha önce yokmuydu ki o sene patladı.
       Bir gün bir kız gördüm , ufacık tefecik , bisikletine binmiş turluyor ,hafif dişlek. İşte ne olduysa o anda oldu. Şimşekler çaktı beynimde. Metabolizmam hiç olmadığı kadar hızlı çalışıyor, kendimi ona bakmaktan alamıyorum. O ise 1 - 2 geçiyor ve hala gülüyor o hafif tavşan dişleri ile.
       Cesaretimi toplayıp birkaç gün sonra kendisine çıkma teklif ettim. Biraz naz biraz eda kabul etti. Anaaa...KABUL ETTİİİİİİİİİİİİİ. Benden mutlusu yok.Her gencin başına geldiği üzere bir süre sonra sonlandı ilişkimiz. O EVLENMİŞTİ BAŞKA BİRİSİYLE. Bense hala o aptal aşık. (Bunu ilk defa inkar ediyorum)
        Askerlik çağım geldide geçmişti derken bir celp ile apar topar askere gittim. Askerlik bu , yapan bilir. İnsan bekliyor bir tanıdık ses. VE O SES GELDİ. Karşımda ufaklık. O hala benim o eski UFAKLIĞIM.
Ne olursa olsun  farketmez. Bulmuştum ya bir tanıdık ses kolay kolay bırakmazdım artık. O nu mu? O hala benim o eski UFAKLIĞIM.
        Öyle böyle derken askerlik görevimi bitirdim. Başka bir ilde çalışmaya başladım. Bu arada görüşmüyoruz ufaklık la. Günlerden birgün karşımda birisi belirdi. Kalbim yerinden çıkacaktı sanki. Sen kimsin dedim kendi kendime , nereden çıktın? Ama... Nasıl olur? Nereden biliyordun gibi yüzlerce soru ve yanıtı aramaya bile fırsat bırakmadan ardı ardına hücum erdiyordu beynimin (kalan kısmına) taaa ilgili birimlerine.Yıllar sonra O KARŞIMDA durmuş bana bakıyor. Ben 56 olmuşum.Yaş bu arada 25 olmuş.
BENİM UFAKLIĞIM KARŞIMDA DURUYOR. Elim ayağım birbirine dolandı. Anlattık birbirimize hayat hikayelerimizi. Ne O mutluluğu yakalayabilmiş ne de BEN. Mutluluğu beraber aramaya karar verdik ve yola koyulduk. Aman ne yolmuşşşşşş. Velhasıl bir yol gibi birşey bulabildik sonunda. VEEEE: BİZ YENİDEN BİRLİKTEYİZ. Onca yılın acısını çıkarırcasına. Herşeyi bir tarafa itip sadece BENİM UFAKLIĞIM VE BEN vardık. Taaa ki o kahrolası güne kadar...
KAHROLASI GÜN:
Evlenmeye karar verdik. Konuyu açtık tüm yakınlarımıza. Malum benimkiler karşı çıktılar. Bazı şeyleri algilayamadılar. Hepsini toplayıp konuştum. Bir cetvel koydum ortaya ve tam ortasına da bir işaret. İşte dedim ben tam buradayım. Bir uçta siz, diğer uçta sevdiğim kadın. Benim yönüm belli dedim. İsterimki bu yolda bana eşlik edin. Bana bir adım gelin ben size koşayım. Dedim ya onlar basmadı bu işe. Sonuç mu?
Herkes yoluna gitti. Benimkiler cetvelin bir ucunda kalmayı yeğlediler. Ben UFAKLIĞIMLA BİRLİKTE O ZOR AMA Bİ OKADAR DA GÜZEL OLAN YOLA girdim. Artık bir engel yok. Artık o kaçırdığımız tren aynı istasyona geri gelmiş bizi bekler. DANK!!!!!!!!!
Bir odun yedim sanki kafama. BENİM UFAKLIĞIM BANA İHANET EDİYORMUŞ. Sordum , araştırdım , taradım , soruşturdum.....
      O yola giremeden çıktık gene yoldan. O yoluna , ben yoluma....
      Aradan yıllar geçti ve benim UFAKLIK artık bir anne olmuş. Bende bir baba. Ayrı yerlerde ayrı insanlarla birlikteyiz. Sorarsanız, O HALA BENİM O İLK GÜNKÜ UFAKLIĞIM. NE YAPARSA YADA NE YAPARSANIZ YAPIN BUNU DAĞİŞTİREMİYOR KİMSE.  Şimdi o evli ve bir oğlu var. Bende evliyim ve bir oğlum var. Olsun. O HALA BENİM UFAKLIĞIM. Yaşlarımız 70 - 80 bile olsa o hala benim UFAKLIĞIM...
Yıllar sonra öğrendim ki benimkiler acayip bir baskı kurmuşlar sevdiğimin üstüne. Bana diş geçiremeyince ona diş geçirmeye çalışmışlar. EN ACISIDA BUNU BAŞARMIŞLAR. BENİM RUHUM BİLE DUYMADAN HEMDE.
Benim Ufaklığım beni aldatmamış , bana ihanet etmemiş, ailem  için bizi feda etmiş. Dedim ya O BENİM UFAKLIĞIM. Heee ailem mi????
Hiç birisiyle görüşmüyorum uzun bir zamandan beri. Hele ki bunu öğrendikten sonra daha da görüşmem.
AMA UFAKLIK ; SENİNLE BİR GÜN BİR YERDE MUTLAKA AMA MUTLAKA YAN YANA GELECEĞİZ. BENİM BU UMUDUM HİÇ BİTMEDİ VE BİTMEYECEK. BİR GÜN BİR YERDE...


2 yorum:

  1. heyy bu banamıydı
    eğer başka ufaklık yoksa kesin benim bu
    çok sevindim deli tayfa
    :)))))))

    YanıtlaSil
  2. peki devamı gelicekmi
    ???????????????

    YanıtlaSil